W ustawie o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r. od 1 stycznia 2025 r. pojawiła się nowa definicja pojęcia jednostki średniej (art. 3 ust. 1c) ustawy), jednostki dużej (art. 3 ust. 1d) ustawy) oraz dużej grupy (art. 3 ust. 1e ustawy) – wprowadzone do słowniczka głównie na potrzeby stosowania przepisów o sprawozdawczości zrównoważonego rozwoju, o którym pisaliśmy we wcześniejszym czasie.
Jednostka średnia
Jednostka średnia to jednostka niebędącą jednostką mikro ani jednostką małą, która w roku obrotowym, za który sporządza sprawozdanie finansowe, oraz w roku poprzedzającym ten rok obrotowy, a w przypadku jednostki rozpoczynającej działalność – w roku obrotowym, w którym rozpoczęła działalność, nie przekroczyła co najmniej dwóch z następujących trzech wielkości:
- 110 000 000 zł – w przypadku sumy aktywów bilansu na koniec roku obrotowego,
- 220 000 000 zł – w przypadku przychodów netto ze sprzedaży towarów i produktów za rok obrotowy,
- 250 osób – w przypadku średniorocznego zatrudnienia w przeliczeniu na pełne etaty
– przy czym jednostka traci status jednostki średniej, jeżeli w roku obrotowym, za który sporządza sprawozdanie finansowe, oraz w roku poprzedzającym ten rok obrotowy przekroczyła co najmniej dwie z trzech tych wielkości.
Jednostka duża
Jednostka duża to jednostka, która w roku obrotowym, za który sporządza sprawozdanie finansowe, oraz w roku poprzedzającym ten rok obrotowy, a w przypadku jednostki rozpoczynającej działalność – w roku obrotowym, w którym rozpoczęła działalność, przekroczyła co najmniej dwie z następujących trzech wielkości:
- 110 000 000 zł – w przypadku sumy aktywów bilansu na koniec roku obrotowego,
- 220 000 000 zł – w przypadku przychodów netto ze sprzedaży towarów i produktów za rok obrotowy,
- 250 osób – w przypadku średniorocznego zatrudnienia w przeliczeniu na pełne etaty
– przy czym jednostka traci status jednostki dużej, jeżeli w roku obrotowym, za który sporządza sprawozdanie finansowe, oraz w roku poprzedzającym ten rok obrotowy nie przekroczyła co najmniej dwóch z trzech tych wielkości.
Duża grupa
Duża grupa to grupa kapitałowa, która w roku obrotowym, za który jednostka dominująca sporządza skonsolidowane sprawozdanie finansowe, oraz w roku poprzedzającym ten rok obrotowy przekroczyła:
- po dokonaniu wyłączeń konsolidacyjnych, o których mowa w art. 60 ust. 2 i 6, co najmniej dwie z następujących trzech wielkości:
- 110 000 000 zł – w przypadku sumy aktywów bilansu na koniec roku obrotowego,
- 220 000 000 zł – w przypadku przychodów netto ze sprzedaży towarów i produktów za rok obrotowy,
- 250 osób – w przypadku średniorocznego zatrudnienia w przeliczeniu na pełne etaty, oraz
- przed dokonaniem wyłączeń konsolidacyjnych, o których mowa w art. 60 ust. 2 i 6, co najmniej dwie z następujących trzech wielkości:
- 132 000 000 zł – w przypadku sumy aktywów bilansu na koniec roku obrotowego,
- 264 000 000 zł – w przypadku przychodów netto ze sprzedaży towarów i produktów za rok obrotowy,
- 250 osób – w przypadku średniorocznego zatrudnienia w przeliczeniu na pełne etaty
– przy czym grupa kapitałowa traci status dużej grupy, jeżeli w roku obrotowym, za który jednostka dominująca sporządza skonsolidowane sprawozdanie finansowe, oraz w roku poprzedzającym ten rok obrotowy nie przekroczyła co najmniej dwóch z trzech wielkości określonych w lit. a lub b.
Nowe pojęcie przychodów netto ze sprzedaży towarów i produktów
Przez przychody netto ze sprzedaży towarów i produktów należy rozumieć:
- przychody z umów z klientami, o których mowa w Międzynarodowych Standardach Rachunkowości (MSR) – w przypadku jednostek stosujących MSR;
- składkę przypisaną brutto – w przypadku zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji;
- sumę następujących pozycji rachunku zysków i strat, w przypadku banków krajowych, oddziałów instytucji kredytowych i oddziałów banków zagranicznych: I (przychody z tytułu odsetek), IV (przychody z tytułu prowizji), VII (przychody z udziałów lub akcji, pozostałych papierów wartościowych i innych instrumentów finansowych, o zmiennej kwocie dochodu), VIII (wynik operacji finansowych) oraz XI (pozostałe przychody operacyjne).
- przychody w rozumieniu ram sprawozdawczości finansowej stosowanych przez jednostkę, na podstawie których są sporządzane sprawozdania finansowe – w przypadku jednostek mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu poza terytorium Europejskiego Obszaru Gospodarczego, a które spełniają określone kryteria związane z dopuszczeniem ich papierów wartościowych do obrotu na polskim rynku lub prowadzą działalność poprzez oddziały w Polsce;
- przychody ze sprzedaży towarów i produktów, z uwzględnieniem dotacji, opustów, rabatów i innych zwiększeń lub zmniejszeń, bez podatku od towarów i usług oraz innych podatków bezpośrednio związanych z obrotem – w przypadku pozostałych jednostek.
Rejestracja pojazdu wchodzącego w skład nabytego przedsiębiorstwa
Zdarza się, że w skład przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wchodzą pojazdy. Jak wiadomo, zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części jest czynnością wyłączoną spod reżimu ustawy o podatku od towarów i usług. Co za tym idzie, czynność ta nie będzie udokumentowana fakturą VAT. Z drugiej jednak strony nabywca pojazdu, składając wniosek o jego rejestrację zobowiązany jest dołączyć dowód własności pojazdu. Zdarza się w takiej sytuacji, że organ rejestrujący uparcie żąda przedstawienia dowodu własności pojazdu w postaci faktury, której przecież nabywca nie posiada. Co w takiej sytuacji?
Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 8 listopada 2024 roku w sprawie rejestracji i oznaczania pojazdów, wymagań dla tablic rejestracyjnych oraz wzorów innych dokumentów związanych z rejestracją pojazdów, dowodem własności pojazdu jest w szczególności jeden z następujących dokumentów:
- umowa sprzedaży,
- umowa zamiany,
- umowa darowizny,
- umowa o dział spadku,
- umowa o zniesienie współwłasności,
- faktura potwierdzająca nabycie pojazdu,
- prawomocne orzeczenie sądu rozstrzygające o prawie własności,
- prawomocne postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku albo zarejestrowany akt poświadczenia dziedziczenia.
Oczywiście przedstawiony katalog ma charakter otwarty, w związku z czym ustawodawca dopuszcza również inne niż wymienione powyżej dowody potwierdzające własność rejestrowanego poj. Zatem, tym bardziej zamiast faktury potwierdzającej nabycie pojazdu, której przedstawienie w omawianym przypadku jest niemożliwe, nabywca może przedstawić np. umowa sprzedaży przedsiębiorstwa (zazwyczaj w formie aktu notarialnego), w ramach której nabył pojazd.
